Hallo allemaal,

Inmiddels hebben we ook Cambodja alweer verlaten en ingeruild voor Laos.

Maar voordat we zover waren hebben eerst nog de Irrawady dolfijnen in de Mekong bekenen.

Deze dolfijnen leven alleen hier in de Mekong,op enkele plaatsenin de buurt van Kratie en net over de grens met Laos. Deze met uitsterven bedreigde dolfijnensoort heeft geen neus zoals Flipper maar heeft wat meer weg van een kleine potvis. Dat was bijzonder om te zien, alleen fototechnisch is het allemaal wat lastig aangezien ze niet springen.

Na onze stop in Kratie zijn we doorgereisd naar de Cambodiaanse provincie Ratanakiri. Hier kan je nog een stuk primaire jungle ontdekken,wat we uiterraard gedaan hebben.

's Ochtends om 8.00 uur moesten we ons meldenen hebbenwe onze spullen die we nodig hadden in twee kleinere rugzakken gepropt en elk 3 liter water. Onder onze rugzakken hing een hangmat met geintegreerd muskietennet. Nu konden we eindelijk op pad, eerst moesten we nog 1,5 uur met de auto over de rode stofwegen (Cambodian snow)naar de rivier waar we vervolgens in een 'longtail' boot (lange smalle boot) ook nog een uur hebben gevaren om uiteindelijk in een klein dorpje aan te komen. De mensen hier leven met en in de natuur. Ze geloven in geesten en doen aan voorouderverering, dit bepaald hun hele leven.

Het was echt kijken en bekeken worden want deze mensen hadden amper westerlingen gezien in hun leven. In dit dorp zouden wij en onze gids de ranger ontmoeten die ons door de jungle zou loodsen. En inderdaad daar was onze ranger, een klein pezig mannetje van 49 jaar, met een enorm manchete in zijn hand. Hij kon geen engels, dus via de gids werd er wat over en weer vertaald. Nu de eerste contacten waren gelegd werden de mensen in het dorp ook wat vrijer naar ons toe en werden we, voordat we de jungle in gingen, uitgenodigd om de locale rijstwijn te komen drinken bij de mensen thuis. We kregen een grotekruik van aardewerk voor onze neus met daarin twee grote rietstengels die dienst deden als rietje. Na onze alcoholische versnapering, wat eigenlijk best lekker was, kon de tocht beginnen.

Met de rangeren z'n manchete voorop en de gids als laatste hebben we de eerste dag nog 5 uur gelopen door de jungle. Na een geweldige tocht waarbij het zweet echt overal vandaan kwam, kwamen we aan bij een kleine rivier met waterval.Hier gingen we ons installeren voor het avondeten en de nacht. Dus als eerste moesten we met een net vissen gaan vangen in de rivier, water uit de rivier koken om de volgende dag te kunnen gebruiken als drinkwater en de groenten snijden (die hadden we natuurlijk meegenomen

). Onderweg hadden we ooknog eieren gevonden van hagedissen die we hebben gekookt en opgegeten. Dat klinkt raar maar het smaakt gewoon als een kippenei. Onze visvangst viel wat tegen, slechts twee visjes,dus hebben we het net in de rivier laten hangen zodat we gedurende de nacht nog wat konden vangen voor de volgende dag. Na onze maaltijd hebben we lekker gezwommen en zijn we onze hangmat ingekropen. Dat klinkt erg leuk, maar in werkelijkheid doe je geen oog dicht! Je ligt als een banaan met of je voeten te hoog of je hoofd te hoog. Wij zijn ook niks gewend wat dat betreft.

De volgende ochtend hebben we ontbeten, alles weer op onze rug gebonden en hebben we 7 uur gelopen door de jungle. Tijdens deze trekking heeft onze ranger het een en ander verteld over geneeskrachtige planten en hoe je aan water komt in de jungle als je geen rivier voor handen hebt. Onze ranger pakte zijn manchet en hakte een tak uit een boom. Hield deze tak rechtop in de lucht met zijn mond eronder en inderdaad er stroomde gewoon water uit.... Dat hebben wij natuurlijk ook geprobeerd en het smaakte prima,indrukwekkend!Deze mensen halen echt alles uit de natuur, alleen iets tegen malaria hebben ze niet gevonden want elk jaar sterven in dit dorp nog mensen aan malaria.

Na deze 7 uur kwamen we aan bij eenleegstaand huis bijwat rijstvelden.Als eerste natuurlijkhout zoeken, een vuurtje maken en water uit de waterputhalen.Tussen de varkens die hier rondlopen hebben we weer lekker gegeten en zijn we weer vroeg gaan slapen, dit keer gelukkig inhet huis. Op de hardhouten vloer, maar dat is altijd beter dan zo'n hangmat!De volgende ochtend vroeg bleken we gezelschap tehebben gekregen van een lokale jager. Hij was net teruggekomen van een nachtje jagen in het bos en kwam even bijkletsen met onze ranger. Deze mensen jagen nog met zelfgemaakte kruisbogen en de bijbehorende pijlen (soms met gif op de pijlpunt ). Ondanks dat hij de hele nacht had gejaagd was de opbrengst niet groot, een rat en een of ander dier wat op een aapje leek.Vervolgens hebben we die dag niet veel meer gelopen maar hebben we wat tijd doorgebracht in het dorp en hebben we nog een waterval bezocht.We zijn nooit lid geweest van de scouting, maar die schade hebben we nu ruimschoots ingehaald.

We zijn erg blij dat we dit nu konden doen want dit gebied wordt erstig bedreigd doorde ontbossing die hier grootschalig plaatsvindt. De vietnamezengaan hier een weg aanleggen, maar in ruil daarvoormogen ze vele hectares jungle ontbossen.........